Türkiye'deki mülteci gerçeği: Beş kişi çalışıyoruz, bir maaş etmiyor

"KEŞKE BİRAZ DAHA UYUYABİLSEM DİYORUM"

17 Ekim Göçmenlerin Ulusötesi Mücadele Günü’nde “Birlikte yaşamak istiyoruz” diyen binlerce yurttaş Türkiye’de göçmenlere ve mültecilere destek olmak amacıyla sokaklara çıktı. Peki Türkiye’de mültecilerin içinde bulundukları durum neydi? Nelere maruz kalıyorlardı? Suriye’deki savaştan kaçıp 7 yıl önce Türkiye’ye yerleşen ve İkitelli’de yaşayan bir ailenin evine konuk oluyoruz. 2 göz odada anne ve dokuz çocuğu hayata tutunmaya çalışıyor. Suriyeli oldukları için sürekli aşağılama ile karşı karşıya kaldıklarını söyleyen anne, “İnsan yerine konmuyoruz” diyor. 4 çocuğu ve kendisinin çalıştığını aktaran çocukların annesi, “Eve giren maaşları topladığımızda bir kişinin aldığı maaş etmiyor. Yaşam mı bu?” diye soruyor.

İsa daha 13 yaşında, 6 yaşından bu yana çalışıyor. 7 yıl önce savaştan kaçıp ailesiyle Türkiye’ye gelmiş. Hiç okula gitmemiş. İsa’ya bakınca yaşadığı zorlukları görebiliyorsunuz. Bir gününü ve hayallerini konuştuğumuz İsa, yaşadıklarını şöyle özetliyor: “Sabah 07.30’da uyanıyorum. 08.00’de evden çıkıyorum. Yürüyerek on beş dakikada işe gidiyorum. Akşam işten 21.30 gibi çıkıyorum. 12 saat çalışıyorum. Sabah uyanmak çok zor. Sabah kalkınca çok zorlanıyorum. Keşke sabah işe gitmesem, biraz daha uyusam diyorum. Kardeşlerim uyuyor, ben işe gidiyorum. Arkadaşlarım oyun oynuyor, ben çalışıyorum. Sokaklarda maç yapmak isterdim, keşke arkadaşlarımla oynasaydım. Akşamları sadece evde telefonla oyun oynuyorum. Çok yoruluyorum. Okula gitmek isterdim, çalışıyorum diye gidemiyorum. Eve bakmak zorundayız. Savaştan önce Suriye’de hayatım güzeldi, orada uyuyabiliyordum. Haftada 5 gün çalışıyorum, ayda 500 TL alıyorum. Mecburum çalışmaya.”