Galatasaray savunması için Singo mu Akanji mi doğru isim?
Galatasaray transfer çalışmasında stoper adayları arasında Wilfried Singo ve akanji bulunuyor. İki oyuncunun özelliklerini sizler için karşılaştırdık.

Galatasaray’ın stoper hamlesinde Singo ve Akanji seçeneklerini maaş, bonservis, yaş profili ve taktik uyumla inceledik. Üçlü ve dörtlü savunma senaryoları netleşiyor.
Galatasaray’ın stoper planında iki farklı denklem var. Akanji kısa vadede hazır elit seviye ama maaş-yapı riskli; Singo ise yaş, atletizm ve rol esnekliğiyle Okan Buruk’un oyununa daha doğal oturuyor. İç maaş dengesi ve satılabilirlik hedefi birleşince tercih ibresi Singo’ya dönüyor.
Maliyet profili ve maaş dengesi
Paylaşılan varsayımlarla gidersek, Akanji için 10 milyon euro civarı bonservis ve yıllık net 7,5 milyon euro seviyesi konuşuluyor. Bu, Galatasaray’ın “Davinson’dan yüksek maaş olmaz” iç kuralıyla çelişir. Üstelik üç yıllık bir kontratta yıllık toplam yük 10+ milyon eurolara çıkar.
Singo cephesinde Monaco’daki net maaşının 1,39–1,639 milyon euro bandında olduğu aktarılıyor. Türkiye’de net 3–3,5 milyon euro seviyesine çıkmak, yüksek bonservisi (ör. 18–22 milyon euro bandı) yıllık amortizasyonla dengeleyebilir. Örnek: 20 milyon euro bonservis 4 yıla yayılırsa ~5 milyon euro/yıl; üstüne 3–3,5 milyon net maaş, toplam yıllık yük ~8–8,5 milyon seviyesinde kalır ve iç denge korunur.
Yaş profili ve satış potansiyeli
Akanji prime döneminde ve hemen katkı verir; ancak yeniden satış değeri sınırlı. Singo 23–24 yaş penceresinde, hem performans hem sermaye kazancı potansiyeli taşıyor. Kulübün “satılabilir yabancı” havuzunu tazeleme hedefi ve “kadro çok yıldızlaşmasın” kaygısıyla da Singo profili daha uyumlu.
Taktik uyum ve rol dağılımı
Singo’nun kanat bek kökeni, Fransa’da stopere devşirilmesi ve 1v1 fizikselliği onu sağ stoper veya gerektiğinde sağ bek kullanımı için ideal kılıyor. Dörtlüde de sırıtmayacak kadar çevik ve temaslı.
Akanji ise top çıkış kalitesi, pas isabeti ve baskı altında soğukkanlılığıyla üst düzey. Fakat maaş skalası ve kadro dengesi onu “kağıt üstünde mükemmel, pratikte maliyetli” kılıyor.
Üçlü savunmada plan
Okan Buruk’un zaman zaman Avrupa deplasmanlarında üçlüye dönebileceği anlaşılıyor. En tutarlı dağılım:
• Merkez stoper Davinson Sánchez: Gezme eğilimi sağda arttığı için merkezde sabitlemek daha rasyonel; hem ilk topu süpürür hem arkayı korur.
• Sağ stoper Singo: Çizgiye yakın agresif savunma, geniş alan kapama ve geçişte taşıma. Rakip uzun oynadığında Davinson’la birlikte ikinci topları toplar.
• Sol stoper Abdulkerim veya gerektiğinde Jacobs: Abdulkerim’in ilk temas–süpürücülüğüne güvenilmeyen maçlarda Jacobs’un atletizmi ve alan kapatması öne çıkar.
Dörtlü savunmada plan
Lig standardında 4’lüde ideal kurgu:
• Stoper ikilisi Davinson–Abdulkerim, ihtiyaç halinde Davinson–Singo. Singo sağ bekte de dakikayı tolere eder; bu, FFP ve yabancı kotası yönetiminde esneklik sağlar.
• Orta sahada Torreira yanına Lemina tipi bir fizik–tempo profili hayal edildiğinde, önde pres kalitesi artar ve savunma hattı 8–10 metre daha öne taşınır.
Önde pres ve uzun top savunması
Singo’nun sıçrama gücü ve temaslı oyunuyla “rakibi uzun vurmaya zorlama” planı anlamlı. Uzun top geldiğinde Singo–Davinson ekseni ilk teması kazanır; ikinci topları Torreira ve box-to-box profil toplar. Böylece set savunmasına yerleşmek yerine hızlı geri kazanım akışı oluşur.
Jacobs ve Eren rekabeti
Teknik ekibin Jacobs’un oyun zekâsını ve uzun taç katkısını önemsediği görülüyor. Uzun taçlar korner ve ikinci faz set parçası üretir; Jacobs’un bu marifeti hücum volümünü artırır. Eren Elmalı çok iyi performanslar gösterse de, pozisyon alma ve geçiş savunması tekrarında bir tık tökezlerse formayı Jacobs kapabilir.
Zaniolo dosyası ve yabancı dengesi
Zaniolo’nun oyunu ritim ve tekrar ister; 500–600 dakikalık parçalı sürelerle toparlaması zor. İki makul yol var:
• Satın alma opsiyonlu kiralık ve doğru fiyatlandırma,
• Ya da sözleşme uzatıp kiralık.
14 yabancı sınırı korunursa kalması daha olası; düşerse opsiyonlu bir Serie A mid-table kiralık planı hem oyuncu hem kulüp için rasyonel. Aksi senaryoda “3. santrfor” rolü kısa vadede çözüm üretir ama değerini yukarı taşımaz.
Riskler ve sonuç
• Akanji: Sporcu olarak kusursuza yakın ama maaş tavanını kırıp soyunma odası ekonomisini zorlar.
• Singo: Bonservis yüksek ama yaş, atletizm, rol esnekliği ve yeniden satış olasılığıyla toplam paket daha sürdürülebilir.
Bu parametrelerle Okan Buruk’un “merkez Davinson, sağ stoper Singo, sol stoper Abdulkerim/Jacobs” omurgası hem ligde hem Avrupa’da saha içi rasyoneli ve bilanço rasyonalitesini birleştiriyor.